Saturday, February 16, 2013

Ang Imposibleng Pangarap


Noong bata ako, marami akong mga pangarap na gustong matamo. Nag-iba ito bawat araw. Ganoon kasi ako dati, isang bata na hindi pa rin sigurado kung ano talaga yung gusto. Sa bawat libro na binabasa ko, nabago ang pangarap ko base sa kung ano yung nabasa ko noong araw o linggo na iyon. Ang isa sa mga libro na nag-iwan ng impresyon sa akin ay yung The Little Prince. Hanggang ngayon, isa pa rin ito sa pinakapaborito kong kuwento, at dito nagsimula ang aking pangarap na maging isang piloto. Ito yung isa sa gusto ko maging paglaki ko na nagtaggal sa isip ko. Kaya lang, nasira yung pangarap na ito noong nalaman kong kailangan maganda yung paningin para lumipad ng mga eroplano. Mayroon kasi akong salamin.

Importante yung imahen ng paglipad para sa akin. Ito yung isang larawan na nagbibigay ng pakiramdam na malaya ako – minsan naiisip kong isang problema ang paglaki ko na sheltered; hindi ako pinayagang magcommute at hindi rin ako natutunang magluto, maglinis, o maglaba. Sa isip ko, hindi ako tatagal sa totoong mundo dahil dito. Kaya kapag iniisip ko ang piloto, naiisip ko ang isang tao na nakatakas sa paghila ng grabidad, ng isang taong nakaabot ng langit.

Ang isa pang dahilan na gusto ko yung pagiging piloto at ang paglipad ay dahil alam ko ang limitasyon ng pagiging maliit. Maraming lugar ay hindi ko abot dahil masyado silang mataas, at paligi kong gustong isipin na kung may malakas na kalooban na gustong makuha ang isang bagay, walang limitasyon ang puwedeng huminto sa iyo. Ganito kasi ang tao minsan: napaka-tigas ng ulo, at minsan ayaw pakinggan na may mga bagay na imposible lang talaga. Ang mga nangyayari dahil sa katangiang ito ay minsan nakakagulat- at nakakatuwa. 

Sa kasaysayan natin, hindi naman inisip ng mga tao na posible palang maimbento ang eroplano, o magkailaw sa gabi gamit ang mga lightbulb, o mangyayari ang internet kung saan makakausap mo ang isang taong nasa kabilang dulo ng mundo. Ito ay ang mga ebidensya kung paano tuloy-tuloy ang mga supresa na nagagawa ng mga tao at binabago ang ibig-sabihin ng mga limitasyon at kung ano ang imposible. Kaya para sa akin, kahit nag-iba na ang aking pangarap dahil sa aking pagkalaki(ngayon, gusto ko na maging isang manunulat), nananatili sa aking isipan ang dati kong pangarap na maging piloto at lumipad sa langit – kahit hindi na 20/20 ang paningin ko.

No comments:

Post a Comment